Odporność i Zmartwychwstanie

Odporność i Zmartwychwstanie

Właśnie obchodziliśmy Zmartwychwstanie naszego Boskiego Pana i chcielibyśmy opowiedzieć o relacji pomiędzy ODPORNOŚCIĄ I ZMARTWYCHWSTANIEM lub w jaki sposób każdy człowiek w swoim życiu doświadcza śmierci i Zmartwychwstania ?

W jaki sposób Gérard, dziecko maltretowane, odnajdzie siłę, aby zbudować rodzinę i zostać ojcem uważnym i kochającym ? W jaki sposób osoby doświadczone przez obozy koncentracyjne, dyktatury, wojny... odnajdą siłę do zaczęcia od nowa.
Święty Augustyn także mówił : « Moc Chrystusa stworzyła nas i Jego słabość od nowa nas zbudowała »

Zatem to ponowne stworzenie może być odpornością, która stanowi zdolność osoby do trwania przy życiu, do rozwoju, do posiadania projektów na życie pomimo poniesionych obciążeń. To « żyć z » obciążeniem jest częścią życia.

Bardziej niż opierać się, uczyć się żyć z tym obciążeniem. Znane powiedzenie pozwalające na podsumowanie koncepcji pojęcia odporności pochodzi od Nietzsche'go : « Co nie zabija, wzmacnia ».
Wszyscy psychologowie i ci, którzy pracują z dziećmi i młodzieżą, są świadomi, że dziecko posiada potencjał oporu, rozwoju, nawet wobec sytuacji najcięższych, że ma zasoby, aby znaleźć czy odzyskać sens życia pod warunkiem, że ma pomoc, wsparcie, towarzystwo i to możliwie długo. To dlatego także kontynuujemy modlitwę za dzieci powierzone nam, nawet jeśli stały się osobami dorosłymi. Nasza dyskretna pomoc w sekrecie Komunii Świetych może także pomóc dzieciom awansować na drodze uzdrowienia.

Zatem odporność jest zdolnością mobilizacji swych sił, gdy uznamy się za słabych i wrażliwych. Dziecko, które czegoś doświadczyło, nie jest zapomniane, ale może uczynić coś pozytywnego. Aby się odbudować często dziecko odnajduje osobę, której się zwierza i odtąd może rozpocząć swą pracę naprawy.

Często także kryterium osiągniętej odporności jest otwarciem ku innym. Wiele dzieci, które stały się dorosłe, w projekcie życia odnawianego, służy tym, którzy cierpią to, czego sami doświadczyli.

Ta zdolność do przemiany sił śmierci, które są u dzieci maltretowanych, za które pokornie modlimy się, w siły życiowe, jest rzeczywistością Misterium Zmartwychwstania Chrystusa, który został wyciągnięty śmierci.

O odporności Stefan Vanistendael, w artykule, który ukazał się w marcu 2006 na stronie www.croire.com, wyraził się : « Chrystus uwolnił nas od tej głębokiej alienacji wskazując nam inną drogę : nasze życie złamane, nasze rany mogą przemienić się w życie nowe i nieoczekiwane. (…) Sądzę, że jeśli przyjmie się myśl, iż zmartwychwstanie zaczyna się już na ziemi, ta odnowa może się dokonać tu i teraz. Chrystus pokazał, że ten proces trwa poza czasem i przestrzenią, poza naszymi granicami naturalnymi. To nie usprawiedliwia ani nie  gloryfikuje ludzkich cierpień, ale może złagodzić rozpacz i otworzyć przyszłość na szczęście ».

Tak więc Chrystus, który wziął na siebie wszystkie cierpienia a szczególnie te dzieci maltretowanych, który umarł i zmartwychwstał, pokazuje nam, przez Misterium Pachalne, siłę Życia źródła Miłości, jaką Bóg daje każdemu ze swych dzieci, każdemu z nas.
Nasza pokorna modlitwa powinna być nosicielką tej Nadziei, która rankiem Zmartwychwstania zmusiła do wypowiedzenia takich słów Charles'a Péguy : « Mój Boże, jakże wszystko było nowe, jakże wszystko zaczynało się tego ranka ».
 

Mona - Kwiecień 2007